Kościół w Długiej Goślinie wybudowany został w pierwszej ćwierci XVII w. Początki parafii datuje się już na 1325 r., patronką ówczesnej świątyni była św. Otylia. Świętą Marię Magdalenę wybrano na opiekunkę obecnego kościoła w 1918 r.
Świątynia o konstrukcji zrębowej, oszalowana, orientowana. Nawa wraz z węższym, prosto zamkniętym prezbiterium przykryta dwuspadowym dachem krytym gontem. Na początku XVIII w. dobudowano wieżę, zwieńczoną barokowym hełmem oraz kruchtę zachodnią. Przed 1778 r. rozebrano zakrystię i dobudowano nową po stronie wschodniej. W 1930 r. zbudowano nową zakrystię po południowej stronie prezbiterium. Kościół restaurowano w l. 1946–1949, 1972, 1995–1996 i 2016-2019.
W ołtarzu głównym znajduje obraz Trójcy Św. z 1729 r. Ołtarze boczne zostały złożone z elementów XVII i XVIII-wiecznych. Patronkę kościoła św. Marię Magdalenę, która po Zmartwychwstaniu została pustelnicą pokutując za grzechy młodości przedstawia obraz w prawym ołtarzu bocznym. Ufundowała go miejscowa dziedziczka jako wotum za odzyskanie przez Polskę niepodległości. W predelli ołtarza wcześniejszy, niewielki obraz, przedstawiający pustelnicze życie św. Benedykta, któremu pokarm na sznurze spuszcza potajemnie mnich Romanus.
W lewym ołtarzu bocznym umieszczono XVII-wieczną rzeźbę Chrystusa Boleściwego („Vir dolorum”) z koroną cierniową i przebitym bokiem, a jednak żywego, bez symboliki zmartwychwstania. Obecność rzeźby w świątyni wiąże się najprawdopodobniej z poznańskimi benedyktynkami, które w 1621 r. kupiły Długą Goślinę z Łoskoniem. Miejsce to stanowiło dla nich bezpieczny azyl, chociażby w czasie epidemii nawiedzających Poznań. Na belce tęczowej XVI-wieczny krucyfiks.
Kościół w Długiej Goślinie znajduje się na terenie gminy Murowana Goślina.
