Świątynia wybudowana w 1626 r. dla zboru kalwińskiego przez podkomorzego Andrzeja Reya ze Skoków, wnuka Mikołaja Reja z Nagłowic. Prze-budowano ją lub zbudowano na nowo w obecnej postaci w 1820 r. Dobudowano wówczas małą wieżyczkę na sygnaturkę i wystawiono wolnostojącą dzwonnicę konstrukcji krzyżowo-słupowej, krytą dachem dwu-spadowym. Do 1945 r. był to kościół ewangelicki, a  od  17  sierpnia 1947 r. – katolicki Najświętszego Serca Pana Jezusa, filialny kościół parafii w Dąbrówce Kościelnej. W l. 1953–1958 gruntownie remontowany. Jako samodzielna parafia funkcjonuje od 1976 r.

Budowla o konstrukcji zrębowej, oszalowana, orientowana. Nawa główna na rzucie prostokąta z niewydzielonym prezbiterium zamkniętym wielobocznie, z drewnianą galerią (emporą) wsparta na sześciu masywnych, okrągłych słupach. Prosto zamkniętą zakrystią od wschodu. Od strony zachodniej kwadratowa kruchta. Dach dwuspadowy kryty dachówką. Sufit płaski, drewniany.

Wyposażenie kościoła pochodzi z innych świątyń katolickich: barokowy ołtarz główny z reromanizowanej kolegiaty w Kruszwicy, rokokowe tabernakulum z kościoła w Dąbrówce Kościelnej. W ołtarzu współczesny obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa, po bokach figury św. św. Piotra i Pawła. Nie ma ołtarzy bocznych. W kruchcie przechowuje się trzynaście XVII-wiecznych, blaszanych tablic trumiennych, z namalowanymi herbami szlachty kalwińskiej.

Kościół w Rejowcu znajduje się na terenie gminy Skoki.

Opracowano, kwiecień 2020